Cześć
Jak to jest w zwyczaju podczas wesela składa się podziękowania rodzicom za ich pomoc, wychowanie itd.
Jednak nie wiem jak to rozwiązać w moim przypadku - mój narzeczony nie ma rodziców (zmarli jak miał 10lat) od tego czasu mieszkał z dziadkiem. Przy czym jego wujek z ciocią również pomagali w jego wychowaniu, w mniejszym stopniu niż dziadek, ale jednak też odegrali pewną rolę.
No i tu pojawia się problem jak to wszystko rozwiązać, jakich słów użyć? W tym przypadku nie wypada puścić piosenki "Cudownych rodziców mam" więc co innego? Podziękować moim rodzicom i jego dziadkowi czy również wujostwu?
Totalnie nie wiem jak może to wyglądać i liczę na wasze wsparcie

no tak, piosenka całkowicie odpada. Raczej bym podziękowała za wychowanie wszystkim, a utwór musisz poszukać jakiś neutralny.

a musicie koniecznie robić takie ceregiele? bo co? bo tradycja? My mamy bardzo podobną sytuację bo mojego narzeczonego tato nie żyje, natomiast z jego mamą ma nie najlepsze relacje. Ja za to z moimi rodzicami mam perfekcyjne i postanowiliśmy, że po prostu sami nie przy gościach im podziękujemy za wszystko, damy mały upominek i tyle. Myślę, że twoi rodzice też to zrozumieją.

Można podziękować w domu przecież. Też będzie im miło.

Możecie wybrać jakąś piosenkę niespecjalnie nawet związaną ze ślubem i weselem. Może macie jakąś ulubioną inną piosenkę, którą moglibyście zadedykować swoim bliskim? Myśleliście już o jakiejś niespodziance dla nich? Ostatnio bardzo modne są multimedialne prezentacje, podczas których wyświetlane są zdjęcie - Wasze i bliskich (możecie też wykorzystać zdjęcia osób, których wprawdzie już nie ma, ale którzy byli dla Was ważni). Sprawdzają się także bukiety, kosze ze słodyczami i wydrukowane na szybko przez fotografa Wasze zdjęcie ze ślubu jako pamiątka

To prosta sprawa...
Składacie życzenia zmarłym rodzicom ... że mimo, że tak krótko byli z nim to czegoś go tam nauczyli, albo, że chociaż dali życie. A następnie uściślacie, że Pan młody z racji sytuacji, był w dużej mierze wychowywany przez dziadka i kogoś tam i dziękujecie... Nie ma co filozofować. A potem dziękujecie rodzicom żyjącym. Koniecznie przechodzicie od smutnych do radosnych życzeń... Nie na odwrót. Ma być chwila smutku i nostalgii, aby przejść do tej radosnej części...

Bardzo dobra rada!

Też bym mimo wszystko złożył.

Moim zdaniem sprawa jest prosta - pytanie tylko jak bardzo Ci zalezy na takich ceregielach jak piosenka. Dlaczegoby nie podziękować w kameralnym gornie? Zabrać ich po prostu, wręcz kwiaty, podziękować, wyściskać. Bo faktycznie, jeśli partner ma taką a nie inną sytuację to standardowo postąpić raczej nie możecie.

Ja bym podziękowała i dziadkowi i wujostwu. Byłam na weselu gdzie dziewczyna była z domu dziecka ale miała ukochanych opiekunów (ciocię i wujka) którzy ją wychowywali i to im dziękowała. I piosenka też leciała. W końcu rodzicem jest ten kto wychowa a nie spłodzi.